Category: Zdrowe odchudzanie

Insulinooporność - diagnostyka i leczenie

Insulinooporność – jak zdiagnozować i leczyć?

W pierwszej części tekstu  http://www.smacznaterapia.pl/uncategorized/insulinoopornosc-problem-ktory-moze-dotyczyc-blisko-polowy-polakow/ pisałyśmy o tym, czym jest insulinooporność, jak się objawia oraz kogo może dotyczyć. Nadszedł czas, aby dowiedzieć się, jak można ją zdiagnozować oraz leczyć.

W celu zdiagnozowania insulinooporności należy wykonać:

  • Test obciążenia glukozą 75 g wraz z oznaczeniem glukozy i insuliny na czczo, po 1 godzinie oraz po 2 godzinach;
  • Wyliczyć wskaźnik HOMA oraz Quicky (kalkulator znajdziesz tutaj: http://www.insulinoopornosc.com/kalkulator-homa-ir/
  • Dodatkowo można oznaczyć peptyd C oraz hemoglobinę glikowaną.

Jak interpretować wyniki?

W przypadku stężenia glukozy mamy jasno sformułowane normy:

Poziom glukozy na czczo:

  • 70–99 mg% (mg/dL) – wartości prawidłowe
  • 100–125 mg% (mg/dL) – nieprawidłowa glikemia na czczo (stan przedcukrzycowy)
  • > 126 mg% (mg/dL) – cukrzyca

Poziom glukozy po 1. i 2. godzinie:

  • < 140 mg% (mg/dL) – wartości prawidłowe
  • 140–199 mg% (mg/dL) – nieprawidłowa tolerancja glukozy (stan przedcukrzycowy)
  • > 200 mg% (mg/dL) – cukrzyca

Problem pojawia się w przypadku interpretacji wyników stężenia insuliny. Normy podane przy wynikach badania są bardzo często normami zawyżonymi (najczęściej podawany jest zakres 3-25 mU/ml). Nie istnieją również konkretne normy, którymi można by się posługiwać interpretując wyniki poziomu insuliny we krwi. W praktyce najczęściej korzysta się z następujących norm ustalonych dla populacji amerykańskiej:

Prawidłowe stężenia insuliny we krwi:

  • poniżej 10 mU/ml na czczo
  • poniżej 50 mU/ml po 1 godz.
  • poniżej 30 mU/ml po 2 godz.

Wskaźnik HOMA-IR

Wskaźnik HOMA-IR jest miernikiem insulinooporności. Wylicza się go na podstawie stężenia glukozy na czczo oraz insuliny na czczo. Kalkulator HOMA-IR znajdziesz tutaj: http://www.insulinoopornosc.com/kalkulator-homa-ir/

Wynik powyżej 2 wskazuje na insulinooporność. Wartość pomiędzy 1 a 2 może sugerować, że coś niepokojącego zaczyna dziać się w organizmie i warto się tej sytuacji przyjrzeć. Jeśli Twój wynik Cię niepokoi lub jest niejednoznaczny skonsultuj się z endokrynologiem lub dietetykiem doświadczonym w leczeniu insulinooporności.

Leczenie insulinooporności – dieta i farmakoterapia

Leczenie insulinooporności wymaga zastosowania diety o niskim indeksie i ładunku glikemicznym. Nie ma jednej uniwersalnej diety dla każdego. Dostosowuje się ją bowiem do wyników badań (hiperinsulinemia, hipoglikemia reaktywna?), występujących objawów, chorób towarzyszących, trybu życia oraz aktywności fizycznej. Zmienna jest również ilość posiłków – dla jednej osoby odpowiednie będzie spożywanie 5 posiłków dziennie, a dla innej zaledwie 3. Ważne jest natomiast, aby nie wierzyć w diety „cud”, które obiecują spadek 10 kg w miesiąc (np. post dr Dąbrowskiej, dieta Dukana), ponieważ mogą one dodatkowo nasilić insulinooporność i pogorszyć stan zdrowia. Jeśli cierpisz na insulinooporność i masz problem z zaplanowaniem posiłków, skorzystaj z pomocy dietetyka specjalizującego się w jej leczeniu. Listę specjalistów polecanych w województwie podlaskim znajdziesz tutaj: http://www.insulinoopornosc.com/soit-specjalisci-polecani-insulinoopornym-2/

Czasem leczenie insulinooporności, oprócz stosowania diety, obejmuje przyjmowanie  leków, które uwrażliwią tkanki organizmu na działanie insuliny. O ich wprowadzeniu decyduje lekarz endokrynolog/diabetolog na podstawie wyników badań.

 

Przygotowano na podstawie Vademecum, Fundacja Insulinooporność, Dominika Musiałowska, Małgorzata Słoma.

Insulinooporność - problem, który może dotyczyć blisko połowy Polaków

Nie możesz schudnąć mimo, że stosujesz zdrową dietę i ćwiczysz? Czujesz senność po posiłkach? Jesteś  permanentnie zmęczony? To może być insulinooporność. Przeczytaj czym ona jest i czy może dotyczyć również ciebie.

Czym jest insulinooporność?

Insulinooporność to stan, w których komórki i tkanki organizmu są mniej wrażliwe na działanie insuliny – hormonu produkowanego przez trzustkę, którego zadaniem jest obniżać poziom cukru we krwi. Skutkiem tego jest produkowanie przez trzustkę coraz większych ilości insuliny (hiperinsulinizm), a kiedy to nie wystarcza do utrzymania prawidłowego poziomu cukru we krwi, pojawienie się stanu przedcukrzycowego i cukrzycy.

Jakie objawy ma insulinooporność?

  • wzrost masy ciała i/lub trudności w schudnięciu (lub wręcz brak możliwości zrzucenia chociaż kilograma)
  • senność po posiłkach (szczególnie tych zawierających dużo węglowodanów, np. makaronów, słodyczy, soków, owoców)
  • obniżenie nastroju
  • zaburzenia koncentracji i problemy ze skupieniem uwagi
  • bóle głowy
  • nerwowość
  • bole stawowe
  • częsta chęć sięgania po słodycze
  • ataki tzw. „wilczego głodu”
  • silne uczucie głodu pojawiające się 2-3 godziny po posiłku.

Kogo może dotyczyć insulinooporność?

  • Osób z nadwagą i otyłością (szczególnie brzuszną, czyli wtedy gdy większość tkanki tłuszczowej zlokalizowana jest w obrębie brzucha)
  • Osób szczupłych, ale otyłych metabolicznie, czyli takich, których wskaźnik masy ciała BMI wskazują na prawidłową masę ciała (np. 24,0), ale zawartość tkanki tłuszczowej jest zbyt duża (powyżej 28% u kobiet i 18% u mężczyzn)
  • Osób stosujących nieprawidłową dietę – bogatą w cukry, tłuszcze nasycone, wysokokaloryczną lub zbyt niskokaloryczną (tak, restrykcyjna dieta odchudzająca może wywołać lub nasilić insulinooporność!), niskowęglowodanową (np. dieta Dukana), z dużą ilością słodkich napojów i fast foodów, z nieregularnymi posiłkami
  • Osób o siedzącym trybie życia
  • Osób stosujących używki – papierosy, alkohol, narkotyki
  • Osób nadmiernie odchudzających się lub przejadających się
  • Osób nadmiernie stresujących się
  • Osób śpiących zbyt mało
  • Osób trenujących zbyt intensywnie
  • Osób zażywających niektóre leki, np. antykoncepcja hormonalna
  • Osób chorujących na zespół policystycznych jajników (kobiety chorujące na PCOS powinny być zawsze diagnozowane w kierunku insulinooporności), choroby tarczycy (np. niedoczynność, nadczynność, choroba Hashimoto), choroby nadnerczy, wątroby, z nadciśnieniem, podwyższonym poziomem cholesterolu, chorobami serca.

O tym, jak diagnozować i leczyć insulinooporność napiszemy w następnym wpisie. Śledźcie koniecznie nasz profil na FB: https://www.facebook.com/smacznaterapia/

 

Odchudzasz się i jedziesz na wakacje? Przeczytaj porady dietetyków

Lato to czas urlopów i wyjazdów. Nikt nie ma ochoty stresować się wtedy dietą czy całe dnie spędzać w kuchni przygotowując sobie posiłki. Co więc zrobić, aby w czasie wakacji nie zniweczyć naszych wcześniejszych wysiłków w drodze do szczupłej sylwetki i zdrowia?

  1. Nie próbuj schudnąć za wszelką cenę. W czasie wakacji skup się na tym, aby Twoja masa ciała nie wzrosła. Redukcją kolejnych kilogramów zajmiesz się po powrocie z wakacji.
  2. Nie odmawiaj sobie wszystkiego. Możesz jeść wszystko, aby z głową. Pamiętaj, że rozsądnie jest zjeść jednego gofra raz na kilka dni (a nie codziennie), wybierając przy tym opcję z owocami, a nie bitą śmietaną.
  3. Jedz jak najwięcej warzyw i owoców – postaraj się, żeby przynajmniej połowę tego co jesz stanowiły właśnie one. Pamiętaj również, o odpowiedniej proporcji ¼ owoców i ¾ warzyw.
  4. W restauracjach wybieraj mądrze. Zamiast ryby smażonej w panierce wybierz tą pieczoną w piecu lub z patelni grillowej. Zamiast frytek – sałatkę warzywną. Staraj się wybierać chude mięsa i ryby, nie zapominając o solidnej porcji warzyw.
  5. Masz ochotę na deser? Zamiast kupować lodów czy mrożonej kawy z syropem sięgnij po owocowy  koktajl, sorbet lodowy czy sałatkę owocową.
  6. Pij wodę. W czasie upałów powinniśmy szczególnie dbać o odpowiednie nawodnienie organizmu. Pij przez cały dzień, małymi łykami, nawet jeśli nie czujesz pragnienia. Wybieraj wodę, zrezygnuj natomiast z soków, napojów czy kawy z syropem.
  7. Uważaj na alkohol. Jest on sporą dawką nadprogramowych kalorii, a przy tym żadnych wartości odżywczych. Nie musisz z niego całkowicie zrezygnować, ale postaraj się go ograniczyć. Pamiętaj, że lepsze będą alkohole bez dodatku soków czy słodkich syropów.
  8. Rusz się! Wakacje nie muszą polegać na leżeniu plackiem na plaży. Zabierz ze sobą piłkę do siatkówki, popływaj z morzu, wynajmij rowery. Ruszaj się jak najwięcej, a dodatkowe kilogramy nie zaskoczą Cię po powrocie do domu.

Wiosenny detoks - czy warto? Czyli słów kilka o detoksie oczami dietetyka.

 

Prawdą jest, że obecnie narażeni jesteśmy na wiele różnorodnych substancji toksycznych. Pochodzą one nie tylko z pożywienia, ale również z wody, powietrza czy gleby. Niestety często nie mamy wpływu na to, jakim powietrzem oddychamy albo jaką pijemy wodę. Wiele osób planuje więc wiosenny detoks, który ma na celu oczyszczenie organizmu z nadmiaru nagromadzonych toksyn. Czy jednak taki kilkudniowy detoks ma sens i czy jest dla nas bezpieczny? Rozprawmy się z kilkoma powszechnie panującymi mitami:

pytania

  • Detoks polega na głodówce i piciu wyłącznie wody

Głodówka nie jest dla naszego organizmu obojętna. Może ona doprowadzić do zaburzeń wodno-elektrolitowych, bólów głowy, omdleń, osłabienia organizmu czy spadku odporności. Głodówka jest szczególnie niebezpieczna dla osób chorych (np. głodówka u osób chorujących na dnę moczanową może wywołać atak choroby, zaś u osób z kamicą żółciową ostre zapalenie dróg żółciowych, a nawet ostre zapalenie trzustki). Dodatkowo dłuższej trwająca głodówka może skończyć się dla nas niedoborami witamin i składników mineralnych oraz utratą masy mięśniowej.

  • Detoks polega na spożywaniu przez kilka dni jednego produktu spożywczego, np. kapusty (dieta kapuściana), grejpfrutów lub kaszy jaglanej

Tzw. monodiety (czyli diety jednoskładnikowe) są bardzo niebezpieczne dla naszego organizmu, ponieważ mogą doprowadzić do niedoborów składników odżywczych, mineralnych i witamin. Nie istnieje bowiem jeden produkt spożywczy (choćby nie wiem jak zdrowy), który dostarczałby wszystkich niezbędnych nam witamin i składników mineralnych.

  • Detoks może przeprowadzić każdy beż żadnych nieprzyjemnych konsekwencji

Jeśli już ktoś decyduje się na przeprowadzenie detoksu to musi pamiętać, że głodówka nie jest zalecana nikomu. Natomiast 1-2 dniowe kuracje sokami lub koktajlami owocowo-warzywnymi są przeciwwskazane dla dzieci i młodzieży, kobiet w ciąży i karmiących, osób chorych, intensywnie trenujących i pracujących fizycznie, kobiet w trakcie menstruacji, osób starszych oraz osób z niedowagą. Detoks powinien być przeprowadzany (nawet u osób zdrowych) zawsze pod kontrolą lekarza lub dietetyka.

  • Detoks to szybki sposób na utratę zbędnych kilogramów

Rzeczywiście w czasie głodówki tracimy kilogramy, tyle, że nie jest to tkanka tłuszczowa, a WODA. Organizm nie jest w stanie w takim tempie spalać tkanki tłuszczowej, więc szybka utrata masy ciała wiąże się tylko i wyłącznie z utratą płynów z organizmu. Utracone kilogramy powrócą bardzo szybko po powrocie do normalnej diety.

Co więc proponujemy jako dietetycy na wiosnę?

Jeśli jesteś zdrowy i masz ochotę odciążyć swój przewód pokarmowy po zimie, możesz zastosować u siebie 1-2 dniową kurację opartą na świeżo wyciskanych sokach owocowo-warzywnych, koktajlach oraz w mniejszej ilości na kaszach, chudym mięsie lub rybach, naturalnym nabiale i orzechach.  Pamiętać powinieneś również o odpowiednim nawodnieniu organizmu i rezygnacji w tym czasie z kawy, herbaty i alkoholu. Taka niskokaloryczna dieta (ale nie głodówka) dostarczy Twojemu organizmowi odpowiednią dawkę węglowodanów i białka niezbędnych do pracy mózgu oraz błonnika do uregulowania perystaltyki jelit. Jednocześnie pomoże ona uniknąć niebezpiecznych zaburzeń elektrolitowych oraz zasłabnięć.

Autor: mgr Marta Szałwińska, dietetyk, psychodietetyk